Alloh deymiz va halovat topamiz
Inson mutaassil his-tuyg‘ular almashinuvi ichida yashaydigan mavjudot. Ba’zan yaxshilik farishtasidek, barchani, hamma narsani quchishni istagan inson, ba’zida hech kimni ko‘rishni istamaydi, hech narsa yoqmaydi. Faqat tashqi dunyoda emas ichki olamida ham shunday ziddiyatlar bilan yashaydi.
Ba’zida mol-dunyo hirsi shunchalik ko‘zini ko‘r qiladiki, hech kimni ko‘rmaydi, ko‘ra olmaydi. Kun kelib esa xuddi o‘sha inson Dunyo moli uchun o‘zimni ham, o‘zgalarni ham chirqiratish, ranjitishning keragi yo‘q deya o‘ylaydi.
Farishtasifat bir inson kezi kelgandi shaytonga kalishini ters kiydiradigan ishlarga qo‘l urganini ko‘rganimizda O‘zini yo‘qotib, yo‘lidan adashgan! deymiz. Alloh hech bandani yo‘lidan adashtirmasin , deymiz. Hatto ibodatlarda ham shunday emasmi? Gohida sidqildildan, jo‘shib, ba’zan esa istar-istamas, sovuqqonlik bilan ibodat qilamiz.
Namoz o‘qiganda necha marta Allohu akbar deyishni o‘ylab ko‘rganmisiz? Alloh nega bizga bir kunda qirq bora Fotiha surasini o‘qitar ekan? deya o‘ylar ekanman, necha bor takbir keltirimizni sanash xayolimga keldi. Bir kunda besh mahal namoz o‘qiydigan inson 200 dan oshiq takbir aytar ekan.
Namoz ichida o‘qiydigan oyat va duolarda Alloh lafzini necha marta takrorlashimizni sanamadim. Bir kunda 200 marta takrorlaydigan boshqa narsa bormikan hayotimizda?
Bu qadar takrorning albatta bir qancha hikmati bordir. Faqat mening aqlim yetgan hikmatlardan biri odambolasining har qanday holatga juda tez moslashishidir. Alloh azza va jaalla bandalarining bu ojizligini yaxshi bilgani uchun, har qanday holatda yo‘lga tushib ketishning chorasini ko‘rsatadi.
Inson tinimsiz o‘zgaruvchan mavjudot bo‘lgani uchun ham Alloh bir kunda besh mahal namoz o‘qishni buyurgandir?
Inson tinimsiz o‘zgaruvchan mavjudot bo‘lgani uchun ham Alloh bir kunda qirq bora Fotiha surasini o‘qittirar?
Inson tinimsiz o‘zgaruvchan mavjudot bo‘lgani uchun ham Alloh kunda ikki yuzdan ortiq Alloh akbar deyishga undar?
Ruhiy dunyoimizni insho etish uchun ilmiy jihatdan isbotlashga majbur emasmiz, albatta. Tilda ifodalashning imkoni bo‘lmagan, boshdan kechirib his qilinadigan hissiyotlar bor. Ishlari yaxshi bo‘lmagan, olchoqlar tomonidan haddan ortiq aziyat ko‘rayotgan bir tanishim, yuragi siqilganida La havla vala quvvata illa billah deya xotirjam bo‘lishini aytgandi. Buni ayta turib, aslida arab tilini bilmasligini, buni unga birov o‘rgatmaganini, faqat kun davomida o‘n martacha shu jumlani takrorlasa, tinchlanib olishini tushuntirishga harakat qildi.
Tanishim menga bularni tushuntirishga urinar ekan, unga quyidagi maqolani o‘qib berdim:
Alloh so‘zining aqlga bovar qilmas sirlari
Niderlandiyalik psixolog Vander Hoven Qur’on o‘qish va ALLOH so‘zini takrorlash bemor va sog‘lom insonlarda qanday ta’sir qilishini kashf qilganini izohladi. Niderlandiyalik proffessor uch yildan beri bir qancha bemor ustida tadqiqot va izlanish olib borib yangi kashfiyotga muvaffaq bo‘lganini ta’kidladi.
Bemorlarning ba’zilarini musulmon emasligini, ayrimlari esa musulmon bo‘lsa-da, arab tilini bilmasligini ta’kidlagan Hoven kasallariga ALLOH so‘zini o‘rgatganini aytadi. Natija esa nihoyatda mukammal bo‘lganini, ayniqsa, ruhiy ziqlik va qon bosimi ko‘tarilishi (xafaqon) bilan og‘riganlarda yaxshi natijaga erishgani ma’lum bo‘ladi.
Proffessor Hoven ALLOH so‘zidagi harflar bemorlar ruhiyatiga ta’sirini shunday izohlaydi.
Alloh so‘zining ilk harfi bo‘lgan A nafas yo‘llari tizimidan sirg‘alib chiqadi va nafas olishni izga soladi.
Tomoqdan aytiladigan L harfi esa (arab tilidagidek talaffuz qilinganida) til bilinar-bilinmas tomoqning ust qismiga tegadi va jag‘ bir muddat shu muddatda turib qoladi ( L harf ikkita bo‘lgani uchun).
So‘nggi harf H talaffuz qilinganida jigar va yurak o‘rtasida aloqa vujudga keladi va bu jarayon so‘ngida yurak urishi ma’yoriga tushadi.
Bu izlanishni amalga oshirgan Niderlandiyalik proffessor musulmon emas, lekin Islom ilmlariga qiziqqan va Qur’oni Karim sirlarini tadqiq qilgan psixologdir.
Bemor to‘shagida dard tortayotgan insonning Alloh! deya ingraganiga ko‘pchiligimiz guvoh bo‘lganmiz. Biror musibatga yo‘liqqan insonning Allohiim! deya xitob qilganini eshitmaganlar bo‘lmasa kerak.
Tutadigan shoxi qolmasa, boshi berk ko‘chaga kirsa, qo‘l uzatadigan insoni qolmasa banda Alloh deya tinchlanadi. Alloh so‘zi hayotimizning asosiga aylanib ketganidan, hamma narsaga, har qanday holatda Alloh deymiz.
To‘g‘ri yo‘lni topish, yaxshilikk erishish, uchun YA, Alloh deymiz.
Shaytondan qochib, Allohdan panoh istaganda Auvzu biillah deymiz.
Har ishni Uning nomi bilan boshlab Bismillah deymiz.
Ne’matga munosib ko‘rsa, shukr qilamiz. Berganida ham, olganida ham Alhamdulillah deymiz.
Hayratlanganimizda MashaAlloh deymiz.
Pushaymon bo‘lganimizda Astag‘firulloh deymiz.
Sevinganimizda Allohu akbar deymiz.
Xafa bo‘lganimizda Inna lillah deymiz.
Yuragimiz siqilganida FasubhanAlloh deymiz.
G‘alaba qilganimizda Nasrun minAllah deymiz.
Rizq topganimizda Ar-rizqu alAllah deymiz.
Orzu qilganimizda Insha Alloh deymiz.
Bir ishni bajarganimizda Biiznillah deymiz.
Mashaqqat oldida La havla vala quvvata illa billah deymiz.
Va’da berganimizda vAllah va billah deymiz.
Bu qadar eslatmalar nuri qalbni yoritganida EyvaAlloh demaslik mumkinmi?..
Manba: azon.uz
