​Махлуқ қиёфасига кирган "ота" тўрт инсонни ваҳшийларча ўлдирди

Жорий йилнинг январь ойи бошида Андижон вилоятининг Хўжаобод туманидаги “Хидирша” маҳалла фуқаролар йиғинида умрининг ҳали ўттиз баҳорини ҳам қаршиламаган Азизбек Абдуқаюмов томонидан вахшийларча содир этилган жиноят “ўргимчак тўри” ва ижтимоий тармоқларда яшин тезлигидек тарқалиб, барчанинг қалбини ларзага солган эди.

Гап шундаки, Булоқбоши туманилик Азизбек 2017 йилнинг 30 декабрь куни хўжаободлик икки аёл, етти ёшли қизча ва олти ойлик чақалоқни ўлдириб, ёқиб юборади. Шу йилнинг 16-май куни эса жиноят ишлари бўйича Андижон вилояти суди биноси очиқ суд мажлисида мудҳиш воқеа сабабчисига нисбатан ҳукм ўқилди.

“АЙТАЁТГАН СЎЗЛАРИ ВА ҲАТТИ-ҲАРАКАТИ ЖАҲЛИМНИ ЧИҚАРДИ”

Азизбек АБДУҚАЮМОВ, судланувчи:

- Аслида оилали бўлиб, икки нафар фарзанднинг отаси эдим. “Дамас” автомашинасида киракашлик қилардим. 2016 йил июль ойида Хўжаобод тумани “Хидирша” маҳалласида яшовчи турмушидан ажраган, бир нафар қизи бўлган Феруза исмли аёл билан танишиб, шаръий никоҳ асосида турмуш қурдик. Ундан тез-тез хабар олиб турардим. Орадан роппа-роса бир йил ўтиб, ўғил фарзандли бўлдик ва чақалоққа Муҳаммадали, дея исм қўйдик. Феруза иккимизнинг негадир муносабатларимиз секин-аста совуқлашиб борди. Арзимаган нарса учун ҳам “сен-мен”га бориб, жанжаллашадиган одат чиқардик.

Феруза 2017 йил якунланиб, Янги йил байрамига саноқли дақиқалар қолганида, яъни 30 декабрь куни тушликдан кейин соат 12:00 ларда қўнғироқ қилиб, “Мендан хабар олмаяпсан, жавобимни бер, сен билан қайтиб яшашни хоҳламаяпман”, деди. Унинг бу сўзларини эшитиб, орадан икки соат ўтгач, уйига бордим. Ундан синглиси ва болалар нима қилишаётганини сўрадим. Синглиси Наргизани ювинаётгани, Гулчирой уй ичида ўйнаётгани, Муҳаммадали эса бешикда ухлаётганини таъкидлаб, сўнг қатъий овозда “Жавобимни бер”, деди. Унинг тинмай гапираётганига нуқта қўйиш мақсадида “талоқ” қилдим. Ўғлим Муҳаммадалини кўргани хона томон отланган пайтим у “Энди эшитиб қўй, бешикдаги бола сендан эмас. Уйга кирма, бунга ҳаққинг йўқ. Хонадонинга бориб, яқинларингга бор гапни рўйи-рост айтаман. Сени эрмак учун олиб юргандим. Сенга ўхшаганларни ҳали кўпини ўйнатаман”, деди.

Мен эса унга бу гапларни ҳазил тариқасида айтаётганини таъкидлашини сўрадим. У эса жиддий оҳангда “Ҳазиллашганим йўқ. Қўлингдан келса, сўйиб юбор”, дея ёқамдан олди. Ферузанинг оғзидан чиқаётган сўзлари ва ҳатти-ҳаракати кучли жаҳлимни чиқарди. Шу пайт зинада турган хўжалик пичоғини олиб, унинг томоғига тирадим ва барча айтган гаплари чинлигини сўрадим. У эса ҳаммаси ростлигини, сўйиб юбора олмаслигинимни ва бу иш қўлимдан келмаслигини таъкидлади. Ўша заҳоти қўлимдаги пичоқни Ферузанинг бўйнига тортиб юбордим ва у ерга кучли зарба билан йиқилди. Уни ўлди, деб ўйлаб, кўчага чиқиш учун дарвоза томон юраётганимда синглиси “Ёрдам беринглар”, дея бақирди ва қўшниларни чақира бошлади. Қилган ишим фош бўлиб қолишидан қўрқиб, Наргизанинг ҳам бўйнига пичоқ тортвордим. Ҳали жони узилмаган, аммо қонга беланган Феруза ўрнидан туриб, кўча тарафга югураётганида уни тўхтатиб, яна бир неча жойига пичоқ санчдим. Опа-сингилларнинг жасадини бир хонага қўяётган пайтим ичкари уйдан етти ёшли Гулчирой чиқиб қолди. У бақириб, йиғлаб юборди. Уни “Қизим, қўрқма”, дея юпатишга уриндим ва жасадлар ёнига ётқизиб, уни ҳам ўлдирдим. Кейин учаласининг устига адёл ёпиб қўдим. Шу хонада бешикда ухлаб ётган Муҳаммадали уйғониб кетиб, овозининг борича чинқираб йиғлади. Аввалига бешикни тебратиб, уни ухлатишга ҳаракат қилдим. Лекин чақалоқ йиғидан тўхтамади. Ҳаёлимга Ферузанинг “Бола сендан эмас”, деган фикрлари қуйилиб келди ва гўдакнинг ҳам ҳаётига “нуқта” қўйдим.

Қилган ишларимни билдирмаслик мақсадида кийимларимни тозалаб ювдим, ўзим ҳам тезда чўмилиб, ер ва девордаги қон изларини тозаладим. Уст-бошимни дазмоллаб, қуритиб бўлгач, кийдимда, сўнг пакет ичидан Муҳаммадалидан бошқа қолган барчасининг паспорт ва туғилганлик ҳақидаги гувоҳномаси ҳамда яна бир қанча ҳужжатларни олиб, уларни мурдалар устига ташладим. Шкаф ичидан эса қимматбаҳо телефон аппарати, тилла буюм ва тақинчоқларни олдим. Жасадлар устига печкага уланган шлангни, сўнгра сигарет қолдиғини ташлаб, эшикни ёпиб ҳовлига ошиқдим. Кўчага эса дарвозадан эмас, девор ошиб чиқиб кетдим.

ДЕНГИЗ КЎРИШ ОРЗУСИ

Савдо дўконидан рўзғор учун харид қилган ноз-неъматларни олиб, уйига ювош мушукдек қайтган Азизбек оғилхонадаги молларига ем-ҳашак бериб, рафиқасига бир нечта таниш-билишларидаги насияларини тўлаб келишини айтиб, уйидан чиқиб кетади. Негадир ўша дақиқаларда унинг қалбида мовий денгизни томоша қилиш истаги туғилади. Таниши О.Абдиеванинг олдига бориб, унинг синглиси ишлаётган жойда денгиз бор ёки йўқлигини сўрайди. О.Абдиева эса жон-жигари Россия Федерациясида ишлаши, аммо у меҳнат қилаётган макон атрофида денгиз йўқлигини таъкидлайди. Бу жавобдан қониқмаган Азизбек йўналиш таксилар орқали Тошкентга, ундан кейин эса Сурхондарё вилоятининг Денов туманига дарёни томоша қилиш сари йўл олади. Йўл-йўлакай ҳамроҳларидан Сурхондарёдаги дарё қаттиқ кузатув остида бўлишини эшитиб, дарёни кўриш фикридан қайтади ва Денов туманидаги тилла буюмлар бозорида Ферузанинг уйидан ўғирлаган узук, сирға, занжирнинг айримларини сотади. Воҳадан пойтахтга қайтиб келганидан кейин ҳайдовчилардан қаерда денгиз борлигини сўрайди. “Денгиз Қозоғистонда бор”, дея жавоб берган ҳайдовчи уни “Черняевка” чегара постига олиб боради. Ўша куни Қозоғистон Республикасига ўтиб, икки кундан кейин Актау шаҳрига поезд орқали етиб олади. Актауга боргач, Истанбул шаҳрига харид қилган чиптасини авиа кассага қайтаради. Шу куни Тошкент шаҳрига учадиган самолёт рейси йўқлиги учун Чимкент шаҳрига боради. Денгизни кўриш орзусига айланган Азизбек Каспий денгизи қирғоғига бориб, кенгликларни, сув тўлқинларини қисқа фурсат томоша қилади. Ниятларидан бири амалга ошганидан сўнг унинг виждони қийналдими ёки қилган қотилликларини ўйлаб пушаймон едими, хуллас аэропортга қайтиб, ички ишлар ходимларига учраб, қилмишларини бирма-бир ҳикоя қилиб берди. У дарҳол Ўзбекистон ҳуқуқ тартибот идоралари вакилларига топширилди.

“ШАРЪИЙ НИКОҲ АСОСИДА ЯШАШГАНИДАН ХАБАРИМ БЎЛМАГАН”

Қудратбек ҚАЛАНДАРОВ, гувоҳ:

- Ҳақиқатдан марҳума Феруза Аманова опам, Наргиза Қаландарова синглим, Гулчирой Икромжонова ва Муҳаммадали Икромжонвлар жиянларим эди. Ота-онам 2005 йили ажрашиб кетишганидан сўнг, опам ва синглим онам билан, мен эса дадам билан бирга яшаб келаётгандик. Феруза опам билан муносабатларимиз илиқ эмасди, аммо ундан кунора хабар олиб туришни канда қилмасдим. 2018 йилнинг 5 январь куни аям қўнғироқ қилиб, иккала қизи билан ҳам телефон орқали боғлана олмаётганлигини, шу сабабли мен улардан хабар олиб келишимни таъкидлади. Отамдан йўл кира учун пул олиб, опамнинг уйига кетаётган вақтим аям яна телефон қилди ва тоғам М.Шарипов опамникига йўл олганини айтди. Шу сабаб ўша куни опамникига бормадим. Эртаси куни эса дадам билан бирга бордик. Дарвозанинг қулф эканлигини кўриб, ажабландик ва қўшниларидан сўрадик. Улар ҳам 2017 йил 30 декабрдан бери кўришмаганини, профилатика инспектори Ж.Саттровга хабар беришганини айтишди. Қўшнилардан нарвон олиб, ҳовлига кирдик. Хоналарнинг бирини ёнгани ва уни очиб, ичкарида жигарларимнинг жасадларини ёнган ҳолда ётганини кўриб, карахт бўлиб қолдик. Дастлабки тергов даврида уларни А.Абдуқаюмов ўлдириб, ёқиб юборганини билдим. Илгари уни сира танимасдим ва опам иккисининг шаърий никоҳ асосида яшашганидан ҳам хабарим бўлмаган.

“ТУРМУШ ЎРТОҒИДАН СИРА ШИКОЯТ ҚИЛМАГАН”

Т.ЖАҲОНГИРОВ, гувоҳ, “Ҳидирша” МФЙ раиси:

- Марҳума опа-сингилларни жуда яхши танирдим. Феруза Аманованинг оила аъзолари билан муносабати яхшимаслиги, судланувчи Азизбек Абдуқаюмов билан турмуш қуриб, бирга яшаб келишлари ва ўғил фарзандлари борлигини ўзидан эшитганмиз. У Азизбекдан бирор марта ҳам шикоят қилмаган. Шу йилнинг 6 январь куни марҳума Ферузахоннинг дадаси ва укаси келиб, опа-сингилларнинг қўнғироқларига жавоб беришмаётганини айтишди. Улар ва профилактика инспектори Ж.Сатторов билан биргаликда марҳума истиқомат қилган хонадонга бордик. Уй ичкаридан қулфланганлигини кўрдиб, уларни чақирдик. Аммо ҳеч ким жавоб бермади. Шундан кейин уйга кирдик ва жасадларни кўриб, ҳуқуқни муҳофаза қилувчи орган ходимларини зудлик билан чақиртирдик.

ХАЗОНГА АЙЛАНГАН ГУЛДЕК УМР

Очиқ суд мажлисида яна бир қанча жабрланувчи ва гувоҳларнинг фикрлари тингланди. Судланувчи Азизбек ҳам ўша пайтда ғазабдан нима қилаётганини англолмагани, қилган ишидан чин дилдан пушаймон эканлигини билдирди. Афсуски, унинг оҳу-доди, ёлворишлари тўрт инсон ҳаётини қайтариб бера олмайди. Нафс асирига айланиб, айни куч-ғайратга тўлиб, ота-онаси дуоларини олиб, улар орзуларини бажо айлайдиган, фарзандларига тўғри таълим-тарбия бериб, рафиқаси билан ширин ва гўзал ҳаёт кечирадиган даврида гулдек умрини хазонга айлантирди. Оиласи бўла туриб, қинғир йўлга қадам ташлади. Охир-оқибат эса пешонасига жиноятчи тамғаси босилиб, кўпларнинг нафратига учради. У қилмишга яраша жазосини олди. Унга Ўзбекистон Республикаси Жиноят кодексининг тегишли моддаларига мувофиқ, умрбод қамоқ жазоси тайинланди.

А.ТЎРАЕВ,

Андижон вилоят суди судьяси.

Миролим ИСАЖОНОВ,

журналист.

Manba: darakchi.uz