Германиядан қайтиб қатағонга учраган ёшлар
Берди мени ўчоқларга ёқсин деб,
Ёнишимни нодон қолмай кўрсин деб,
Зиёрат деб мозоротда ётдилар,
Тошдек бўлиб жаҳолатда қотдилар.
Йиғлаб дедим ўтганларни ёд айлаб,
Ўзбекдаги камчиликдан дод айлаб,
Энди фиғон айла, турғиз ўзбекни,
Ўргат унга денгиз ичра сузмакни.
Тикон, 1923 йил
Ўзбекистонда 31 август Қатағон қурбонларини ёд этиш куни этиб белгиланган. Би-би-си Тошкентдаги Қатағон қурбонлари хотираси давлат музейи катта илмий ходими Баҳром Ирзаевнинг 1920-йилларда хорижда таълим олган ўзбек ёшлари ва уларни ватанда кутган қатағонлар ҳақидаги мақолаларини эътиборингизга ҳавола этади.
Германияда таҳсил олган ўзбекистонлик талабаларнинг умумий сони юзга яқин бўлгани ҳолда бугун уларнинг 15 нафарга яқини ҳақидагина ахборот юртдошларимизга етказилган.
Уларнинг нафақат қатағон этилиши ва фожиали қисматлари билан боғлиқ жараённи тадқиқ этиш, балки илмий-ижодий меросини тўплаш, Европа ва маҳаллий матбуот саҳифаларидаги мақолалари, таржималари, улар томонидан яратилган дарслик ва ўқув қўлланмаларини жамлаш, ҳамда уларнинг Ўзбекистон илм-фани, саноати ва қишлоқ хўжалигини бунёд этишдаги ҳиссаларини ўрганиш ўта муҳим.
Ўтган асрнинг 20-йилларида Турор Рисқулов, Файзулла Хўжаев, Мунаввар қори Абдурашдхонов, Убайдулло Хўжаев, Фитрат сингари халқимизнинг фидоий фарзандлари Туркистоннинг истиқлоли йўлида беомон курашга бош қўшган эдилар.
Улар аввало ўлкани асрий қолоқлик ботқоғидан қутқариш ва чор мустамлакачилиги даврида йўл қўйилган иқтисодий ва маданий таназзулга чек қўйишга интилдилар.
Бу йўлда мавжуд имкониятларнинг барчаси ишга солинди ва миллий кадрлар тайёрлаш ишига алоҳида эътибор қаратилди. Туркистон тараққийпарварлари биринчи навбатда, Ғарбий Европада энг тараққий этган мамлакати - Германия эришган ютуқ ва тажрибаларни ўрганиш зарур, деб ҳисобладилар.
Бунинг учун аввало маҳаллий ёшларни Германияга, шунингдек, Шарқ ва Ғарбдаги бошқа илғор мамлакатларга юбориш, улар ёрдамида бу мамлакатларда эришилган илмий-техник ютуқ ва тажрибалар билан танишиш лозим эди.
Бу фавқулодда муҳим ва мураккаб лойиҳани амалга ошириш учун эса, биринчидан, маблағ топиш, иккинчидан, истеъдодли ёш йигит ва қизларни танлаш, учинчидан, бу йигит ва қизларнинг ота-оналаридан рухсат олиш лозим эди.
Туркистондан турли йўллар билан хорижга талабалар юбориш ҳаракатлари бошланди. Даставвал, 1921 йил 23 апрелда Тошкентда ўтказилган Ўзбек илмий комиссияси мажлисида ўзбеклардан хорижга талабалар юбориш масаласи муҳокама қилинади. Ўзбек илмий комиссияси йиғилишида Туркистоннинг энг қобилиятли ёшлардан ҳеч бўлмаса 10 нафарини хорижга ўқишга масаласини ҳукумат олдига қўйиш таклиф қилинади.
Хорижга талабалар юбориш ҳаракати кейинроқ Бухоро Халқ Совет Республикаси раҳбарлари Файзулла Хўжаев, маориф нозири Фитрат томонидан янада кенгроқ қўйила бошланди. Улар ҳатто бу борада Туркистон Автоном Совет Республикасига ҳам ёрдам кўрсатишади.
Шундай қилиб, Туркистон ва Бухородан 1922 йил охирларида 70 дан ортиқ турли ёшдаги маҳаллий ёш йигит ва қизлар Германиянинг турли шаҳарларидаги олий ва ўрта махсус ўқув юртларига қишлоқ хўжалиги, текстил саноати, кимё, электротехника, кончилик, фалсафа, педагогика, тиббиёт ва бошқа муҳим соҳалар бўйича ўқишга юборилди.
Фитрат талабаларни Германияда яхши ўқишга, келгусида ўз юртларига яхши мутахассис бўлиб қайтиш ва унинг истиқболи учун фидоий ватанпарвар сифатида хизмат қилишга даъват қилади.
Германияга борганларнинг 16 таси Туркистондан, 56 таси Бухородан, 2 нафари Хоразмдан эди.
Бухоро ҳукумати томонида шу мақсадда 125 минг доллар пул, қоракўл терилар юборади ва бу талабаларнинг 1924 йилгача яшашига етди.
Шунингдек, Берлинда В.Гейсбергстрит кўчасидаги, 39 уйни ҳам сотиб олади ва у туркистонлик талабалар уйига айлантирилади.
Умуман, 1922 йилнинг охирига қадар 200 га яқин Туркистонлик талаба турли йўналишлар бўйича ўқув муассасаларига юборилди. Улардан 25 нафари Туркияга, 25 нафари Озарбайжонга, 50 нафари Москвага, 74 нафари Германияга таҳсил олиш учун йўлландилар.
Ўз даврида Шокир Сулаймоннинг “Туркистон” газетасида чоп этилган мақоласида Европанинг биргина мамлакати Германияда 10000 нафар рус, 4000 нафар япон, 2000 нафар усмонли турк, 200 нафар мисрлик, 500 нафар ҳиндистонлик, 200 нафар араб, 500 нафар эронлик, 500 нафар афғон ёшлари таълим олгани ҳолда бутун Туркистондан 70 талабанинг илм олишини ўта кам деб ҳисоблайди.
“Яқинда Берлинда ўқувчи бир ўртоғимиздан келган хатда фақат Германияда ўқувчи бошқа мамлакат болаларини қуйидагича кўрсатадирки, биз ўз сонимизға қараб уялсоқ, қизорсоқ бўладир”, - деб ёзади у.
Албатта, бу даврда Германияда талабалар 70 тадан анча ортиқ бўлган. Чунки, бу даврда Тошкентда тузилган “Кўмак” ташкилоти томонидан ҳам бир қанча талабалар Германияга йўлланганлар.
Бундан ташқари бир гуруҳ ўқувчилар эса ўз ихтиёрлари асосида ота-оналарининг ҳиммати билан ўқишга борганлар. Улардан бири 1920 йил Туркияга бориб, у ердан олий таълим олиш учун Германияга борган Рауф Расулий эди.
Хорижий таълим тарафдорлари бу талабаларнинг ватан иқтисоди учун қанчалар манфаатли эканини урғулаганлар.
“Ҳаракат қилиб келғуси йилларда Оврупонинг ҳар бурчагига 70 минглаб талабалар юборишимиз керакдир. Бизнинг табиий бойлигимизни четлар эмас, ўзимиз ишлатишимиз керак ва бу йилда ҳар ким маслаҳат қилсун, ўйласун. Ҳар бир маслаҳат, ўйлашнинг натижаси болаларимизни четга юбориб ўқитиш бўлсун”, - деб ёзганди Салимхон Тиллахоний 1923 йилда.
Қатағон
Большевиклар ҳукумати томонидан Германияда таҳсил олаётган Туркистонлик ўқувчиларга нисбатан ишончсизлик йилдан йилга ортиб борди.
Талабаларни ҳали ўқишини тамомламасдан турли хил баҳоналар билан СССРга қайтариш бошланади.
Шу мақсадда уларнинг фаолиятига назорат кучайтирилиб, тазйиқ кўринишини олади.
Бу эса талабаларнинг ҳақли норозилигига олиб келди ва уларнинг бир қисми СССРга қайтишнинг ўзлари учун хавфли бўлиши мумкинлигини англаб қоладилар. Айниқса, 1925 йилда Германияда бўлган Ўрта Осиё давлат университети ректори Мейерсоннинг талабаларни СССРга қайтариш тўғрисидаги талаби Олимжон Идрисий ва талабаларнинг жиддий қаршилигига учради.
Натижада Мейерсон СССРга қайтгач, Германияда келажакда советлар мамлакати учун катта хавф туғдириши мумкин бўлган аксилсовет ва аксилинқилобий кучлар шаклланаётганига ҳаммани ишонтиришга интилади.
Германияга Туркистон ҳукумати томонидан юборилган Турор Рисқулов, Оҳунжон Холмуҳаммедов, Муҳиддин Қориёқубов, Мажид Қодирий, Абдулла Раҳимбаев ва Набижон Қодиров вазиятни юмшатишга интиладилар.
Бироқ, ГПУ (Государственное политическое управление) ташкилоти бу йўналишда ҳам изчил қирғинни бошлаб юборди. 1929 йил Абдуваҳоб Муродий ва Бадри Сайфулмулклар алоҳида-алоҳида қамоққа олиниб маҳв этилди.
1932 йил Ўрта Осиё давлат университетида дарс берувчи Германияда таҳсил олиб қайтган Азиз Алихўжаев устидан иш очилади. 1938 йилнинг 4-9 октябрь кунлари эса Ўзбекистонда фаолият олиб бораётган илгари Германияда таҳсил кўрган талабаларнинг барчаси “жосус” сифатида отувга ҳукм этилди.
Ваҳоланки улар Германияга йўл олганларида деярли кўпчилиги гўдак эдилар, жумладан, Бухородан Германияда ўқиш учун юборилган 44 нафар ўқувчи ва талабаларнинг 5 нафари 20-24 ёш оралиғида, 9 нафари 17-19 ёш оралиғида, 14 нафари 13-16 ёшларда, 15 таси 11-12 ёшда, 1 таси 10 ёшда бўлган.
Келгуси мақолаларимизда бу ўзбошли ва эркин мияли йигит-қизлар ва болалар ҳақида алоҳида ҳикояларни сизга тақдим этамиз.
Нега Беҳбудий ўгитлари 100 йилдан кейин ҳам долзарб?
Зарварақлар: Буюк Фитрат нигоҳи
Баҳром Ирзаев
Қатағон қурбонлари хотираси музейи катта илмий ходими
Manba: azon.uz
