Кун кулгиси!.. (14-қисм)
Пиёдалар ўтиш жойида машина пиёдани уриб кетди. Ҳайдовчи жабрланувчининг тепасига югуриб келди-да, деди:
— Омадингиз бор экан. Мен врачман!
Пиёда секин бошини кўтариб жавоб қилди:
— Сизнинг эса омадингиз йўқ экан. Мен адвокатман.
* * *
Йигит шифтга қараб нола қиларди:
— Тақдир, ҳой тақдир! Менга ақлли, гўзал, мени бутун борлиғи билан севадиган, «осмондаги ойни олиб бер» деб хархаша қилмайдиган, қучганимда ҳадеб ўзини тарозига солавермайдиган қизни ҳадя эт!
Интернет бир силтанди-да, мониторда қуйидаги жавоб пайдо бўлди:
«Сизнинг сўровингиз бўйича ҳеч нарса топилмади.»
* * *
Хотин:
— Уйқусизлик жонга тегди. Бу кечаям эрталабгача кўз юммадим, дадаси!
Эр:
— Ие, шунақами? Мениям ухламасин деб атайин хуррак отганмидинг ҳали?
* * *
Раҳбарнинг рашкчи хотини ўзига янги котиба излаётган эрига деди:
— Ёш, соҳибжамол, жозибали қизни топишни хаёлингизгаям келтирманг! Ундан кўра оилали, ўрта яшар, семиз, ҳатто тушингиздаям сизни ўзига ром қила олмайдиган аёлни топинг!
— Шунақами? Хўп, у ҳолда душанбадан ишга чиқаверишинг мумкин
