Кечги табассум!.. (16-қисм)
Хотин олис сафарга кетгач, эр унга телеграмма жўнатди:
— Хотин, қошиқ, санчқилар қаерда?
Хотин жавоб ёзди:
— Уйда ухлаш керак.
Эртасига яна шундай савол-жавоб бўлиб ўтди. Орадан икки ҳафта ўтиб хотин сафардан қайтди.
Эр:
— Қошиқ, санчқиларнинг қаердалигини бир оғиз сўз билан айтиб қўйсанг бўларди-ку!
Хотин:
— Айтдим-ку уйда ухлаш керак деб!
Ва у каравотдаги кўрпа остидан қошиқ ва санчқини олиб эрига узатди.
* * *
Ўқувчи муаллимдан сўради:
— Устоз, дафтаримга нима деб ёздингиз? Ҳеч нарсани тушуниб бўлмаяпти.
— «Тушунадиган қилиб ёзгин» деб ёздим.
* * *
Икки таниш учрашиб қолишди.
— Мен машина сотиб олдим.
— Ў, зўр-ку!
— Зўр ҳам гапми? Машинанг бўлса, ҳамма нарсага улгураркансан. Масалан, кеча эрталабдан кечгача жуда кўп ишни бажаришга улгурдим.
— Масалан, қандай ишни?
— Машинанинг мойини алмаштирдим, янги баллонлар сотиб олдим, бозорга тушиб машинамга янги қанот сотиб олдим. Сўнгра автосервисга бориб уёқ-буёғини созлаттирдим. Машинам бўлмаса, шунча ишни бажаришга улгурмасдим-да!