Эри бор аёлга уйланган йигит қотилга айланди

Нурафшон шаҳрида яшовчи тўрт фарзанди бор аёл эри бўлатуриб ўзидан 17 ёш кичик йигит билан никоҳ ўқитиб, уни ўз эрини ўлдиришга ундади.

Тошкент вилоятининг Нурафшон шаҳрида яшовчи тўрт фарзанди бор аёл эри бўлатуриб ўзидан 17 ёш кичик йигит билан никоҳ ўқитиб, уни ўз эрини ўлдиришга ундади. Бу ҳақда жиноят ишлари бўйича Тошкент вилояти судининг раиси Дилшод Тожибоев «Газета.uz"га маълум қилди.

Тошкент вилоятининг Нурафшон шаҳрида рўй берган бу мудҳиш қотиллик барчанинг қалбини бирдек ларзага солди. Бу оғир жиноятга кимлар қўл урди? Бундан кўзланган муддао нима эди?

Аввало шуни айтиш керакки, бу икки нафс бандасини айнан бекорчилик бир-бирига рўбарў этди. Иш қидириш баҳонасида нурафшонлик Замира ва зангиоталик Асрор (мақоладаги исм-фамилиялар ўзгартирилган) телефон орқали бир-бири билан топишиб олишди.

Асрор бир танишидан иш излаётган аёлнинг телефон рақамини билиб олгач, унга қайта-қайта телефон қилаверди. Дастлаб унчалик қовушмаган суҳбат аста-секин қуюқлашди. Тез орада улар эски танишдек телефон орқали эмин-эркин гаплаша бошлашди.

2015 йилнинг 26 декабрь куни улар иссиқхонага ишга жойлашиш баҳонасида пойтахтдаги Жанубий вокзал олдида учрашишди. Аслида уларнинг асосий мақсади ишлаш эмасди.

Шу боис Асрор Замирани иссиқхона сари эмас, балки таксида Назарбекдаги ҳеч ким яшамайдиган уйига олиб келади. Уйни супуриш-сидириб тартибга солиш баҳонасида кунни кеч қилган танишлар «кеч бўлиб қолди» баҳонасида шу ерда тунаб қолишади.

Орадан чамаси йигирма кунлар ўтиб, икковлон яна Назарбекдаги ҳовлида учрашишади. Хуллас, уларнинг муносабати тобора чуқурлашиб боради.

Кунларнинг бирида Замира Асрорга энди яширинча учрашиб юрмасдан, шаръий никоҳ ўқитиш зарурлигини айтади. Шундан сўнг улар 2016 йил 4 июнь куни Нурафшонда яширинча шаръий никоҳ ўқитишади.

Шу тариқа 1975 йилда Ўрта Чирчиқ туманида туғилган, 4 нафар фарзанд — 2 ўғил, 2 қизнинг онаси Замира Мамедова билан 1991 йил Зангиота туманида туғилган Асрор Файзуллаев шаръий эр-хотинга айланадилар.

Буёғини сўрасангиз, З. Мамедова айни пайтда қонуний эри, 4 нафар фарзандининг отаси Руслан Мамедов билан бир оилада яшаб келарди.

Шаръий никоҳдан ўтгач, Замира билан Асрор энди доимий бирга яшаш йўлларини излашга тушади. Бунга баҳона ҳам топилади. Асрорнинг Назарбекда деҳқончилик билан шуғулланиши-ю, уй соҳиби Руслан аканинг ҳам озроқ ер топиб, у-бу нарса эксаммикан, деган нияти уларнинг қизиқишларини муштарак этди. Замира дарҳол Асрорни Нурафшондаги уйига чақиради. Асрор ҳам Руслан акага ёрдамлашгани келиб, ишларига қарашиб юради.

Замира эри ва уйидагиларга Асрорни аввалига Назарбекда ўзи қарашиб юрадиган кампирнинг набираси сифатида таништирган. Кейин эса, «водийлик жияним бўлади», деб айтади. Хуллас, кўчада танишган икки ошиқ-маъшуқнинг ўзаро муносабати тобора чуқурлашиб борар, бунинг охири яхшилик билан тугамаслигини уларнинг ўзлари ҳам яхши билишарди.

Энди уларга уй соҳиби бўлган Руслан ака ортиқчалик қилаётганди. Эр-хотин ўртасидаги катта-кичик можаролар «иккинчи эр» — Асрорга малол келар, шундай жанжаллардан сўнг у Замирага «Сени жуда қийнаб юборди, бир куни эрингни ўлдираман», деб қўярди.

Бир сафар ана шундай оилавий можародан сўнг Замира ҳам «Қўлингдан келса гумдон қил, кейин иккаламиз бу уйда тинчгина яшайверамиз», деган гапни айтади.

Кўз кўрмаганини кўнгил сезади, дейишади. Асрор билан Замиранинг муносабатлари ўта пинҳона кечганидан, буни биров сезмаса-да, Руслан аканинг кўнглида барибир шубҳа уйғонган эди. 2017 йилнинг апрель ойида томорқасидаги дарахтларни бутаётиб, Руслан ака Асрорга ҳазил аралаш дўқ-пўписа қилди-да, қўлидаги электр аррани унинг бўйнига тақади.

Бу ҳолат шундоқ ҳам ундан қандай қутулишни билмай юрган Асрорнинг ғазабини баттар қўзитиб юборди. Аммо у мавриди эмаслигини ўйлаб, дамини ичига ютди.

Шунга қарамай Замира ўзи ичиб турадиган уйқу доридан эрига билдирмай бериб, уни ухлатиб ташлашни, Асрор эса, қулай фурсат келишини кутиб юрарди.

2017 йилнинг 16 сентябрь куни вақт алламаҳал бўлганида Замира фарзанд¬лари билан ичкари уйга ухлаш учун кириб кетди. Айвонда Асрор сим кароватда, Руслан ака эса, ердаги тў¬шакда ётганча телевизор томоша қилишарди.

Тун пайти кутилмаганда Руслан акага ишхонасидан қўнғироқ қилишиб, зудлик билан етиб келишни айтишади. Руслан ака шоша-пиша кийиниб, уйдан чиқиб кетади.

Шунда Замира Асрорнинг ёнига келади ва эри жонига тегиб кетгани, шу тун уни «бир ёқлик қилиш"нинг айни пайти эканини айтади. Унинг фикрича, «эри кечаси ишга кетиб, қайтиб келмади», деган баҳона қотилликни беркитиши мумкин эди.

Асрор аёлнинг сўзларини эшитиб туриб, «маъқул» дегандек қараб қўйди.

Сўнг у қабиҳ ниятини амалга ошириш учун омборхонадан кувалда ва бир бўлак сим олиб чиқди-да, Руслан аканинг ишдан қайтишини кута бошлади.

Соат тунги 1−00 лар атрофида уйга қайтган Руслан ака хотини билан яна нималардир тўғрисида тортишиб, бир оз бақир-чақир қилди. Кейин айвондаги тўшакда ётиб бир зумда ухлаб қолди.

Айни шу лаҳзаларни бетоқат кутаётган қотил эса, қўлидаги тўмтоқ болға — кувалда билан ухлаб ётган уй эгасининг бошига уч марта кучли зарба берди. Бу ҳам етмагандек, у жабрдийданинг томоғидан сим билан бўғди.

Кўп ўтмай хириллаб базўр нафас олаётган Руслан ака тинчиб қолади.

Шундан сўнг Замира жиноят изини яшириш учун томорқадан чуқур қазиб, мурдани кўмиб ташлаш лозимлигини айтади. Ўзи эса, апил-тапил шифт, дераза ойнаси ва полга сачраган қонни тозалашга киришади.

Аммо у қаттиқ қўрққанидан ҳушини йўқотади. Оқибатда бу ишларни ҳам Асрорнинг ўзи охирига етказади.

Шундан сўнг орадан бир кун ўтиб, яъни 2017 йил 18 сентябрь куни Замира эрининг ишхонасига боради. Руслан ака ўша тундан буён уйга келмаганини айтади. Ишхонадагилар Замирани туман ички ишлар бўлимига олиб боришади ва у эрининг бедарак йўқолганлиги ҳақида ариза ёзиб беради.

Шу тариқа қотиллар ёпиқлик қозон ёпиқлигича қолишига эришадилар ҳисоб. Аммо мурданинг ҳовлида кўмилгани уларни безовта қилмай қолмайди, албатта. Орадан икки-уч ой ўтгач, улар мурдани ковлаб олиб, узоқроқ жойга кўмиш режасини тузадилар. Аммо баъзи сабабларга кўра, бу режа амалга ошмай қолади.

Аммо улар хомтама бўлганларидек, ёпиқлик қозон ёпиқлигича қолиб кетмади. Бу мудҳиш қотиллик охир-оқибат ошкор бўлди. Инсонийлик қиёфасини буткул йўқотган қотиллар қонун олдида жавоб беришди.

Manba: gazeta.uz